محبوسشدن در جعبهای کوچک در زیر دریا احتمالاً یکی از کابوسهای بزرگ بسیاری از مردم است، اما یک محقق آمریکایی مشغول انجام آزمایشی برای اقامت ۱۰۰ روزه در چنین شرایطی است تا اثر زندگی در محیط پرفشار بر بدن انسانها را ارزیابی کند.
«جو دیتوری»، غواص سابق نیروی دریایی آمریکا و متخصص مهندسی زیستپزشکی، از ابتدای ماه مارس (۱۰ اسفندماه) به عمق ۹ متری زیر آب رفته است و درون فضایی ۵۵ مترمربعی زندگی میکند. او قصد دارد تا ۱۰۰ روز به زندگی زیر آب ادامه دهد. اگر دیتوری بتواند تا پایان این صد روز زیر آب بماند، رکورد طولانیترین اقامت زیر سطح اقیانوسها را خواهد شکست.
نکته مهم این است که آزمایش دیتوری تفاوت زیادی با زندگی در زیردریاییها خواهد داشت که سطح فشار در آنها تنظیم و متعادل میشود. به عبارت دیگر، اتاقی که او در آن زندگی میکند، به لحاظ وضعیت فشار شبیه به زیردریاییها نخواهد بود و او میتواند فشار عمق دریا را احساس کند. فشار اقیانوس در عمق ۹ متری تقریباً دوبرابر فشار اتمسفر در سطح دریاست.
اثرات بلندمدت زندگی زیر آب برای اولینبار مشخص میشود
تاکنون مطالعات کمی درباره اثر فشار بالا در بلندمدت بر بدن انسان انجام گرفته است. بااینحال، همه غواصان میدانند که فشار بالا میتواند چقدر برای بدن ما خطرناک باشد؛ چرا که جسم انسان در طول هزاران سال به فشار سطح دریا عادت کرده است.
بهعلاوه، ریههای ما تنها به عبور دو گاز اکسیژن و کربن دیاکسید از داخل خود عادت دارند. اما با افزایش فشار، نیتروژن موجود در هوا به دیوارههای ریه فشار میآورند و وارد خون میشوند. این اتفاق میتواند عوارض جانبی عجیبی بههمراه داشته باشد. در عمق ۱۰ تا ۳۰ متری، این اتفاق موجب حس سرخوشی ملایم میشود. اما اگر آستانه ۳۰ متری را رد کنید، ممکن است به حالتی شبیه به خلسه موسوم به «نارکوسیس» بروید.
علاوهبراین، با وجود این که اقامتگاه دیتوری پنجرههای بزرگی دارد، اما او در این مدت نور خورشید دریافت نخواهد کرد و ممکن است ساعت شبانهروزی بدن او دچار مشکل شود. کمبود ویتامین دی میتواند دیگر مشکلی باشد که بر اثر عدم دریافت نور خورشید بهوجود بیاید.
چالش دیگری که برای دیتوری وجود خواهد داشت، حفظ حداقل تحرک در طول این ۱۰۰ روز است. البته او میتواند به شناکردن در همان عمق از دریا بپردازد، اما با توجه به فضای محدودی که برای راهرفتن دارد، باید دید این عدم تحرک چه اثری بر بدن و عضلات او خواهد گذاشت.